1/12/2021 ANDERE TOEKOMSTROUTE VOOR BADMINTONTRAINER RIK HERMANS DOOR POLSBLESSURE: 'BUITEN BADMINTON IS MIJN LEVEN ACTUEEL HEEL KLEIN'.(bron: Limburger)Door Ton Reijnaerts
Rik Hermans wordt als mens, speler en trainer gerespecteerd en hoog gewaardeerd in Roosteren en Landgraaf. Noodgedwongen moet hij zich nu echter herbezinnen.
Bewegingsagoog Rik Hermans, die in Landgraaf werkzaam was als begeleider van een behandelgroep van kinderen in de gehandicaptenzorg, liep na een incident op z’n werk blijvend polsletsel op. „Het was pure pech”, zegt hij. „Ik kan mijn functie nu niet meer uitoefenen. Actueel zit ik in een re-integratietraject naar een nieuwe baan.”
IDOLAAT
De gedroomde baan leek voor Rik Hermans lang fulltime badmintontrainer. De als sport- en bewegingscoördinator afgestudeerde Brunsummer werkte van 2016 tot 2019 voor Kristiansand Badminton Klubb, de grootse badmintonclub van Noorwegen. Fulltime baan, goed salaris en mooi appartement aan de Noorse Rivièra. Hermans kon zich helemaal uitleven in badminton, het spel waar hij idolaat van is. Want hij werd ook al snel gevraagd om ook de Noorse jeugdselecties onder zijn hoede te nemen.
BROEDERLIEFDE
Noorwegen stal ook zijn hart, maar broederliefde oversteeg alles. Het gemis van zijn onafscheidelijke broer Nico dreef Rik Hermans terug naar Limburg. In Landgraaf vond de sociaal bevlogen Brunssumer een baan die perfect aansloot op zijn opleiding en zijn. Dat deed ook zijn trainerschap bij BC Trilan. „Nico traint er de lagere teams, ik de jeugdselecties”, duidt hij.
VERENIGINGSMAN
Rik Hermans’ club blijft echter Roosterse BC. Daar is de verenigingsman pur sang uitgegroeid tot cultuurbewaker en talentontwikkelaar. Vanaf de jeugdselecties traint hij alle teams onder de hoofdmachtselectie. Trainingen geven mag Hermans nog steeds. „Maar dan wél met beleid”, duidt hij. „Zo laat ik de shuttles nu aanspelen, terwijl ik dat voorheen altijd zelf deed.” Zelf spelen is er tot zijn verdriet niet meer bij. Hermans, die al op zestienjarige leeftijd in de eredivisie debuteerde bij BC Victoria, heeft dit seizoen enkel nog een keer uitgeholpen bij het vijfde en tweede team. En dat moest hij prompt bezuren. „Ik had daarna dagen helse pijn in mijn pols.” De noodzakelijke operatie aan zijn rechterpols is vanwege corona nu al meer dan een jaar uitgesteld. Zijn onzekere toekomst knaagt. „Badminton is mijn leven. En nu nog meer dan anders. Buiten badminton is mijn leven actueel heel klein.”
Reactie plaatsen
Reacties